Rozdział 1 "Gdy przyjaciel okazuje się wrogiem, a wróg przyjacielem"

Cześć !
Jestem początkującą bloggerką, a  to moje pierwsze opowiadanie, które publikuję.
Będzie tu można przeczytać historię o Lily i Jamesie Potterach, która rozgrywa się od mniej więcej połowy ich ostatniego roku w Hogwarcie, aż do momentu kiedy Voldemort chce zabić Harry'ego.
Będę się ukrywać pod pseudonimem Leviosa :)
Mam nadzieję, że spodoba wam się ta historia.
Rozdziały będą się pojawiać nieregularnie, ale myślę, że nie rzadziej jak raz na miesiąc. 
PO PRZECZYTANIU KONIECZNIE ZOSTAWCIE KOMENTARZE !!!
Przyjmuję uzasadnioną krytykę. Piszcie czy wam się podoba. To motywuje :)
Zapraszam do czytania.

Leviosa.

P.S Szablon na razie taki. Później nad nim popracuję.


Rozdział 1 "Gdy przyjaciel okazuje się wrogiem, a wróg przyjacielem"

Szła przez szkolny korytarz. Płakała.
Nogi same niosły ją w stronę wieży Gryffindoru. Ona, Lily Evans, zraniona, upokorzona przez najlepszego przyjaciela. Tym jednym słowem, które tak bardzo bolało: " szlama". 
Nigdy nie sądziła, że jeden wyraz może aż tak zranić. Nie wybaczy mu. Nigdy. W jej sercu, w miejscu gdzie do tej pory był Severus Snape, ziała zimna pustka.
Od tej chwili, gdy ktoś ją zapyta " Gdzie jest Sev ?" Odpowie " A kto to?"
Zaraz, nikt jej o to nie zapyta. On nie miał przyjaciół, bo była pewna, że paru chłopaków którzy tak jak on chcą zostać śmierciożercami nie można nimi nazwać.
Nawet nie zauważyła, w którym momencie znalazła się przy portrecie Grubej Damy- sekretnym przejściu do wieży Gryffindoru. 
    - Hasło kochanieńka ?- zapytała mieszkanka obrazu 
    - Tańczący troll.
Rama obrazu kliknęła i Lily przeszła przez dziurę w portrecie. 
Salon Gryfonów był bardzo przytulny. Stare fotele z powycieranymi oparciami porozstawiane były po całym pomieszczeniu. Część przy kominku , część przy kilku stolikach a część po prostu rozsiana była po całym pokoju. Dodatkowo można tam było znaleźć równie starą jak fotele kanapę i mały barek. Po prawej stronie od wejścia znajdowały się schody prowadzące do dormitoriów chłopców a po lewej do dormitoriów dziewcząt.Skierowała się właśnie w tą stronę. Niestety, nie dane jej było dotrzeć tam bez przeszkód. 
    -Cześć Evans- ktoś zagrodził jej drogę. 
    -Cześć James. Czego chcesz? - spytała, jednocześnie ukratkiem otrzeć łzy. Nie udało się. Zauważył. 
    -Evans, ty płaczesz? 
    -Wydaje ci się. Zostaw mnie- uniosła głowę i natrafiła na jego zatroskane spojrzenie.
Wyglądało jakby naprawdę się zmartwił. Nie to bzdura. Nie chciała jego współczucia. On wciąż próbował z nią flirtować. Zaczepiał, popisywał się. Miała wrażenie, że to nic nie znaczy. Olewała go. Dodatkowo on dręczył Severusa... ale w sumie kto to Severus? 
Mimo, że ten powód do nienawidzenia Jamesa Pottera zniknął nadal pozostało ich wiele. 
    -Przecież widzę. Co się stało? -zapytał a w jego głosie słychać szczerość. To ją zdziwiło. Do tej pory sądziła, że on chce ją po prostu zdobyć. Jak trofeum. 
Bo do tej pory imponował wszystkim. Tylko nie jej.
    -Nie twoja sprawa- wyminęła go i wbiegła po schodach.
    -Czekaj ja tylko chciałem... 
Nie dowiedziała się co chciał. Wpadła do sypialni dziewczyn i rzuciła się na łóżko z płaczem. Sev ją zranił a Potter nagle okazuje współczucie. Wiedziała, że dla niej Snape przestał istnieć, ale co zrobić z tym głupkiem Potterem?
    
                             ***
    -... ci pomóc- dokończył James. 
Dlaczego ona go ignoruje? Tak bardzo chciał zdobyć jej zaufanie. Od 2 lat robił co mógł, żeby zwrócić na siebie jej uwagę. Zrezygnowany usiadł na jednym z foteli.
    -Nie martw się stary. Uda się- jego najlepszy kumpel Syriusz Black stanął obok niego. 
    -Jest jakiś postęp. Zamieniliście ze sobą więcej niż dwa słowa- obok nich znalazł się jego drugi kumpel Remus Lupin, za którym zaraz pojawił się Peter Pettigrew 
    -Taaaa...-mruknął James. 
Podobała mu się. Nawet bardzo. Jej zielone oczy, kasztanowe włosy, smukła talia i zgrabne nogi. Dodatkowo była nieprzeciętnie inteligentna. Trudno. Niepowodzenia go nie zrażały. Spróbuje jeszcze raz. Później.
    -Kiedy pełnia? -zapytał Potter siląc się na obojętny ton. Lupin spoważniał:
    -Jutro.

Rozdział poprawiła Natalia ♡